Literatura piękna
W nie-czasie, w nierzeczywistości – może rzeczywistej
Jak już się zabierzecie za czytanie Pustostanów, to nie łykajcie ich „na raz”, bo to tylko 180 stron. Zróbcie to dla siebie, dla autorki i dla historii, i dajcie im pobawić się w gagi – te krótkie historie, które nawet jeśli smutne, rozbawią was, zatrzymają...
Mnogość interpretacji i form – „Miasto ślepców” w trzech odsłonach oraz wywiad z Dyrektorem Teatru KTO, reżyserem Jerzym Zoniem
„Łatwo prowadzić uczone dysputy, gdy ciału nic nie dolega, na przykład można się rozwodzić nad tym, czy istnieje bezpośredni związek między oczami i uczuciami, zastanawiać się nad tym, czy odpowiedzialność jednostki zależy od dobrego wzroku, ale gdy żołądek daje o sobie znać, kiedy buntuje się...
„O tym się nie mówi”
W moim niewątpliwym zmęczeniu wątkami feministycznymi, które przewijają się od jakiegoś czasu w literaturze myślałam, że nie dam rady czytać kolejnego „świadectwa” o nierównym świecie: świecie, w którym widzę mężczyzn lub mam ich widzieć, jako łysiejących wujków, dręczących ojców alkoholików, pijanych członków amerykańskich drużyn baseball’owych....
Rzuć wszystko, ale nie jedź w Bieszczady
„Gdzie ja jestem? W Bieszczadach?! Co to ponoć wilki podchodziły tam pod same okna chałupy? Co to ponoć kraina bez Boga i milicji, za to pełna kryjących się przed prawem i alimentami opryszków? Ziemia krztusząca się jeszcze dymem pogorzelisk i parująca krwią po bieszczadzkiej wojnie...
Kolejna mapa, którą musisz odczytać sam
„Spójrz na mnie, jesteś jak YouTube, pełna czyichś rzeczy i wspomnień, jesteś naczyniem czasu, głupia, jesteś zapalnikiem i detonacją, jesteś tysiącem i jedną nocą do kwadratu, jesteś ewolucją i stworzeniem, jesteś węzłem w sieci, sama jesteś siecią, masz ponad trzystu znajomych, to nieżle, w życiu...
2018 © Literacka Kavka
