Czytanie jest poszukiwaniem. Banał, prawda? Zdarzają mi się jednak takie dni, kiedy próbuję przypomnieć sobie książki, po które sięgałam na wielu różnych etapach mojego życia.
Opowieść o pielgrzymce węgorza w jego odwiecznym rytuale przejścia jest letnia i to mój największy zarzut do książki Patrika Svenssona. Letnia, czyli po prostu średnia.
Jak już się zabierzecie za czytanie Pustostanów, to nie łykajcie ich „na raz”, bo to tylko 180 stron. Zróbcie to dla siebie, dla autorki i
„Łatwo prowadzić uczone dysputy, gdy ciału nic nie dolega, na przykład można się rozwodzić nad tym, czy istnieje bezpośredni związek między oczami i uczuciami, zastanawiać
„Byłam oszołomiona – wspomina hrabina. – Ta kobieta lubiła zabierać wnuczkę na koncerty Beatlesów w Paryżu i Nowym Jorku, tak jej się podobała współczesna muzyka.
W moim niewątpliwym zmęczeniu wątkami feministycznymi, które przewijają się od jakiegoś czasu w literaturze myślałam, że nie dam rady czytać kolejnego „świadectwa” o nierównym świecie:
„Gdzie ja jestem? W Bieszczadach?! Co to ponoć wilki podchodziły tam pod same okna chałupy? Co to ponoć kraina bez Boga i milicji, za to
„Spójrz na mnie, jesteś jak YouTube, pełna czyichś rzeczy i wspomnień, jesteś naczyniem czasu, głupia, jesteś zapalnikiem i detonacją, jesteś tysiącem i jedną nocą do